Światowy Dzień Poezji – spotkanie Klubu Sympatyków Poezji

16 marca 2018 w Klubie Aktywności Społecznej odbyło się spotkanie Klubu Sympatyków Poezji poświęcone m.in. najpiękniejszym lirykom rosyjskich, spotkanie poprowadził Zdzisław Lewandowski.
21 marca to Światowy Dzień Poezji, ustanowiony w 1999 r. przez UNESCO, ponieważ „poezja utwierdza uniwersalność człowieczeństwa przez pokazanie, że wszędzie na świecie ludzie zadają sobie te same pytania”.
Główne uroczystości tego święta odbywają się w Paryżu. Celem tego dnia jest promocja czytania, pisania, publikowania i nauczania poezji na całym świecie. UNESCO zadeklarowało, że ten dzień ma „dać nowy impuls, aby docenić poezję oraz poprzeć krajowe, regionalne i międzynarodowe ruchy poetyckie”.(sw)


Nie wiem, co to poezja,
nie wiem, po co i na co,
wiem, że czasami ludzie
czytają wiersze i płaczą,
a potem sami piszą,
mozolnie i nieudolnie,
by od dławiącej ciszy
łkające serce uwolnić.

Władysław Broniewski


Wiem, że nie chciałaś takiego syna
Zagubiona nadzieja – tracę ją codziennie
Ty zrobiłabyś wszystko dla mnie – to piękne
Tylko jedna słona łza po Twoim poliku spływa

Umiem grać na emocjach jak na fortepianie
Twoja wrażliwość aż zachwyca i odrzuca
Więc to moje ostatnie słowa – na pożegnanie:
Kochaj mnie, choć nie przejawiam żadnego uczucia

Patryk Szymczak (Serock)


zdjęcia: Stefan Woźniak

Dzień Poezji był kiedyś obchodzony 5 października. W drugiej połowie XX wieku społeczność światowa zaczęła go obchodzić 15 października, w dniu urodzin Wergiliusza , wybitnego poety starożytnego Rzymu. Tradycja obchodów tego święta w październiku utrzymuje się w wielu krajach, czasem w innym dniu lub w listopadzie.
W Stanach Zjednoczonych i Kanadzie kwiecień jest miesiącem poezji (ang. National Poetry Month).


Pożegnalny wiersz Jesienina
До свиданья, друг мой, до свиданья.
Милый мой, ты у меня в груди.
Предназначенное расставанье
Обещает встречу впереди.

До свиданья, друг мой, без руки, без слова,
Не грусти и не печаль бровей,-
В этой жизни умирать не ново,
Но и жить, конечно, не новей.

Tłumaczenie Tadeusza Mongirda
Żegnaj, przyjacielu, do widzenia,
Drogi mój, od krwi serdecznej bliższy.
Ta rozłąka w ciemnych przeznaczeniach
Obietnicą połączenia błyszczy.

Żegnaj bez uścisku dłoni i bez słowa.
Nie martw się, cień smutku z czoła przegoń.
W życiu ludzkim – śmierć to rzecz nie nowa,
A i życie samo – nic nowego.